"'Ένα πιάτο παραπάνω"
Της Θεοδοσίας Αργυράκη-Ασαργιωτάκη
Ήρθαν ημέρες γιορτινές, τα μαγαζιά στολισμένα και ολόφωτα, γεμάτα εμπορεύματα, αλλά με λιγοστούς πελάτες, και στο γιορτινό τραπέζι δεν μπορούσε να καθίσει όλη η οικογένεια και οι φίλοι.
Όταν είμαστε χαρούμενα και ξένοιαστα νεαρά παιδιά και πλησίαζαν οι γιορτινές ημέρες, κάναμε σχέδια, τι καινούργια ρούχα και παπούτσια θα αγοράσουμε, τι θα φάμε στο γιορτινό τραπέζι και που θα διασκεδάσουμε. Και πάντα με ένα παράπονο στα χείλη, γιατί νιώθαμε ότι κάτι δεν μας έφτανε, κάτι είχαμε λιγότερο.
Θυμώναμε με την μάνα μας όταν έλεγε με χαμόγελο, που μας έκανε να θυμώνουμε ακόμα περισσότερο μαζί της.
“Όλες οι μέρες είναι ίδιες, όλα τα έχετε, τίποτε δεν σας λείπει, μην είσαστε αχάριστοι, υπάρχουν άνθρωποι στον κόσμο που δεν έχουν ούτε τα απαραίτητα για να ζήσουν”
Πάντα τις γιορτινές ημέρες σκεφτόταν η μάνα τους συνανθρώπους που τους έλειπαν τα βασικά της ζωής, και κυρίως εκείνους που ήταν μόνοι και άρρωστοι.
“ Τι να τα κάνεις όλα τα υλικά αγαθά του κόσμου, όταν δεν έχεις την υγειά σου, όταν έχεις υγεία τα έχεις όλα”
Χαιρόταν με τα λίγα η μάνα και είχε ένα μαγικό τρόπο να κάνει τα ελάχιστα να μοιάζουνε πολλά!
Τόσα που να περισσεύουν για να προσφέρει και σε ανθρώπους που ήξερε ότι τα είχαν ανάγκη.
Αλλά η ζωή δεν είναι πάντα όπως την θέλουμε, όπως έλεγε η ίδια.
Και όταν ήρθε η δύσκολη αρρώστια για αγαπημένα πρόσωπα, άλλαξε το βλέμμα της μάνας, αλλά το χαμόγελο δεν έλειψε ποτέ από τα χείλη της και η αγάπη της για τους ανθρώπους και τη ζωή.
Και πάντα στο τραπέζι που έστρωνε για φαγητό είχε ένα πιάτο παραπάνω.
Έφθασε καιρός που μια δύσκολη αρρώστια, ένας αόρατος ιός, άλλαξε τη ζωή όλου του κόσμου, και η μάνα σκεφτόταν τους ανθρώπους που επηρέασε τη ζωή τους η δύσκολη αρρώστια, τους ανθρώπους που δεν είχαν γιατρειά, τους ανθρώπους της υγείας και όλους όσους προσέφεραν με κόπο και αγώνα από όλα τα μετερίζια για τον συνάνθρωπο.
Ήρθαν γιορτινές ημέρες, τα μαγαζιά στολισμένα και ολόφωτα, γεμάτα εμπορεύματα, αλλά με λιγοστούς πελάτες, και στο γιορτινό τραπέζι δεν επιτρεπόταν να καθίσει όλη η οικογένεια και οι φίλοι.
Αλλά η μάνα στο τραπέζι που έστρωνε για φαγητό έβαζε πάντα ένα πιάτο παραπάνω!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου