Το έθιμο της μαλλιαρής πέτρας και τα σαράντα κύματα
της Θεοδοσίας Αργυράκη-Ασαργιωτάκη
Με την καλημέρα της καρδιάς! Δεν γίνεται να είσαι νησιώτισσα και θαλασσινή, να μεγάλωσες με την οσμή, τη γεύση και τους ήχους της θάλασσας και να ξεχάσεις τα έθιμα, τις στιγμές και τις εικόνες που έζησες παιδί! Εκεί πλάι στο κύμα που λικνίζεται και παιχνιδίζει με χάρη το λευκό δαντελένιο τελείωμα από το νερένιο φουστάνι της θαλασσινής νεράιδας που θα μαγέψει τα σαράντα κύματα και θα φέρουν καλή τύχη στο σπιτικό. Εκεί σιμά δροσίζονται και τα βραχάκια ξένοιαστα και γενούν βρύα πράσινα και μοβ λειχήνες, όταν ο ήλιος τα αγκαλιάσει τρυφερά! Επάνω στα σκληρά βραχάκια κολλάνε και οι μικρές πεταλίδες! Εκείνη την εποχή που τα νερά ήταν πεντακάθαρα, αποτελούσε ένα γευστικό μικρό-γεύμα για παιδιά και μεγάλους! Ναι, σε εκείνο ακριβώς το σημείο, που η άμμος είναι απαλή και ζεστή! Ανταμώνει με τη θαλασσινή δροσιά και χαίρονται οι παιδικές πατούσες! Όλα αυτά, στη ρίζα του πέτρινου γίγαντα, άρχοντα φρουρού του μεγάλου κάστρου! Την ημέρα της Αναλήψεως του Χριστού, κάτω από το άγρυπνο βλέμμα της αγαπημένης μου γιαγιάς, έκανα το πρώτο μου μπάνιο και έπιανα τη μαλλιαρή τυχερή πέτρα και μετρούσα τα σαράντα κύματα! Και φυσικά όπως έλεγε η γιαγιά, η θάλασσα ανοίγει την όρεξη και τα νόστιμα ντολμαδάκια, τα κεφτεδάκια, η ντοματούλα, οι ελιές και η ομελέτα, συμπλήρωναν την όμορφη ημέρα! Από το υπό έκδοση βιβλίο μου, μικρές ιστορίες, ιχνηλατήσεις στους θησαυρούς του μεγάλου κάστρου!!(C) Θεοδοσία ΑΡ-ΑΣ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου